Koszycka Bela

Wieś rozwinęła się jako pierwotnie cztery odrębne gminy. W 1944 r. Little Folkmar został przyłączony do wsi Košické Hámre. W 1967 r. Košické Hámre zostało połączone z Košicką Belą, a dwa lata później przyłączono do niej miejscowość Ružín.
Nazwa wsi została udokumentowana od 1297 r. Jako flumen Bela, od 1397 r. Jako willa Johannis, od 1440 r. Jako Janusffalwa, al. N. Zenthwer, 1505 jako Zenthwerfalwa, 1553 jako Szentuerkepe, 1580 jako Hansdorff, 1630 jako Zentvérképe, 1650 jako Bela, 1920 jako Košice Bela; w języku węgierskim Kassabéla.
Gmina została administracyjnie włączona do powiatu abowsko-turnińskiego; przed 1960 r. pod powiatem Koszyce, region Koszyce; po 1960 r. w powiecie koszycko-wiejskim w regionie wschodniej Słowacji.
O rozwiniętej wsi wspomina się w 1397 r., Potok o tej nazwie od 1297 r. Należał do majątku Sokoľ, od 1429 r. Do miasta Koszyce. W 1491 r. Został splądrowany przez wojska polskie.

Košická Belá leży w północno-wschodniej części Rudaw Słowackich w dolinie Hornadu i jej prawy dopływ. Wysokość w centrum wioski wynosi 380 m. m., w środku Koszyc Hamre jest 315 m. m., pośrodku Ružína 260 m npm m., w obszarze 259-918 m n. m. Skalista do górskiej powierzchnia tego obszaru składa się z diorytów, gabr i upiększonego wapienia (Wielka i Mała Jaskinia Ružínska). W części południowej znajduje się złoże rudy żelaza, w północnej złoża miedzi. Zapora Ružínska w zepsutej dolinie rzeki Hornád zalała część dawnych wsi Košické Hámre i Ružín. Wylesione jest otoczenie osad, dominuje las bukowy z domieszką hrabiego.

Kościół rzymskokatolicki Jana Chrzciciela, jednonawowy modernistyczny budynek z półkolistym prezbiterium i wieżą z lat 1938–1941. W głównej fasadzie dominuje trójkątny szczyt z reliefowym krzyżem. Okna bez komor są półokrągłe. Wieża ma hełm piramidy.